خواب

 گل سرخی به خواب خود دادم

غزلی را برایم ازبرخواند

آن غزل را به سنگ ساییدم

سنگ درآب رود جاری ماند

رود را با عطش فرو خوردم

بید وحشی به شب شکایت کرد

شب بدنبال سرخی گل رفت

سرخی گل بمن سرایت کرد

من دلم را دلیل آوردم

دل به سلول انفرادی رفت

این دلِ بی تپش که تنها ماند

با خیالت به خواب شادی رفت