بی رنگی

من به بی رنگی آن چشمه که در دامنه می لغزد ایمان دارم 

و به آرامش ِ دشت

و به تنهایی ِ باد

من به چشمان تو ایمان دارم

دوست دارم که دلم را جایی بگذارم

که اگر باران آمد

کمی آواز بخواند

دوست دارم بروم همسفر باد شوم

چشم در چشمه ی خورشید بدوزم

که کمی خیس شود

قصه ی زندگیم را به تفصیل تعریف کنم

دوست دارم که پس از خستگی مشغله ی روزانه

نان گندم با سبزی بخورم

زیر مهتاب بخوابم

صورتم را هم هر صبح بشویم با شبنم

تو چطور