تشبیه

شب ِ آبستن ِ غم را ... به چه تشبیه کنم ؟

                                                  راهب ِ چون شبح دیرم را 

کودک بُلهوس میلم را ...  

                         به چه تشویق کنم ؟ 

                                                 دل ِ تنگ ِ زجهان سیرم را 

دل ِ من لک زده تا شهر خیال 

دل ِ من لک زده جنبیدن بال 

دل ِ من لک زده تا مرز کمال  

              شهر در حسرت آواز شغال 

آسمان را به هوس میکاوم 

                        خیرگی می آموزم  

                                                           چشم  ِ کم دیدم را 

راهی کاش مرا به شهر باران میبرد 

راهی کاش مرا تا شب ایمان میبرد 

تا بر ِ لعبت ِ فتانۀ خندان میبرد  

                        به چه ترغیب کنم؟       

                                                      دل ِ آکنده ز تسلیمم را   

                           به که تسلیم کنم؟       

                                                    قلعۀ قلب زمین گیرم را    

                          به که تقدیم کنم ؟    

                                                   عشق ِ فرسوده به زنجیرم را

                                                                                   _{از دفتر شهر باران} 

                                                                                                                    _{(پریشان)}