افکار پ ر ی ش ان

من در اندیشه ی تو غوطه ورم ( شعر نیمایی )

افکار پ ر ی ش ان

من در اندیشه ی تو غوطه ورم ( شعر نیمایی )

مرد ایستاده مُرد

او آزاد بود ، بهتر است بگویم یک سرو آزاد بود در مقابل هیچ طوفانی سر خم نمیکرد

چه برسد به این فوتهای کم رمق و پرصدا

دلی دریایی و مهربان داشت میخندید ،گریه میکرد ولی فقط با مردمی که دوستش داشتند ودوستشان داشت

او هیچوقت تظاهر نکرد حتی به قیمت سودهای آنچنانی ... و زیانهای آنچنانی ...

آنچنان که دوست داشت میپوشید ،آنچنانکه دوست داشت حرف میزد ،آنچنانکه دوست داشت زندگی میکرد

روی پای خودش ایستاده بود ، به کسی اتکا نمیکرد واز کسی آویزان نمیشد

عده ای از صراحت لهجه و رک گویی اش ناراحت بودند که بماند برای وقتی دیگر ...

الآن که اینجا نشسته ام و این جملات را تایپ میکنم یک اسکناس 50تومنی در مقابلم قرار دارد با یک امضای ساده ازطرف ناصر حجازی و سی سالی که با آن زندگی کرده ام وخاطراتی که مرا با خود میبرد به آسمانی که ناصر در آن پرواز میکرد و زمینی که او بر آن می دوید

او ایستاده مُــــــــرد

حال شما بگویید با این تفاسیر او مرده است یا ما ...؟

اسدالله سلیمی 3 خرداد 1390 ساعت 15:00

نظرات 7 + ارسال نظر

کاما 4 خرداد 1390 ساعت 14:15 http://derowgar.blogsky.com

او ماند نه در خاطره ها که در قلب ها
او ایستاد و سر خم نکرد. او به حقیقتی رسید که ما نرسیدیم و او
آن حقیقت را بیان کرد درست مانند رسولانی که از حق روایت میکنند. ناصر زنده است زیرا
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند