اندیشه تو

من به اندیشۀ محکوم خودم ،که در اندیشۀ توست 

                                                    میل وافر دارم
ودر اندیشۀ فردای خودم  

نه به اندازۀ تو  

غوطه ورم
هستم ... از هستی من تا عدمم  

                             فاصله چندان نیست
بودم از فاصلۀ بودن تو  

                            به تو نزدیکتر است
تو که از هستم و از بودم و از نابودم  

                                      سخت با من بودی
ادَعاهایم را باور کن
من در این سخت ترین لحظۀ اندیشۀ محکوم خودم
نه در اندیشۀ خود  

که در اندیشۀ تو غوطه ورم